- 天高聽卑
- (天高听卑, 天高聽卑)
tiān gāo tīng bēi【典故】 卑: 低下。 原指上天神明可以洞察人间最卑微的地方。 旧时称好的帝王了解民情。【出处】 《史记·宋微子世家》: “天高听卑。 君有君人之言三, 荧惑宜有动。”三国魏·曹植《责躬》诗: “天高听卑, 看肯照微。”
Chinese idioms dictionary. 2013.
Chinese idioms dictionary. 2013.
天高聽卑 (천고청비) — 하늘은 높되 능히 낮은 데 것을 알아들음 … Hanja (Korean Hanzi) dictionary